Co to są strefy bezpieczeństwa i jakie powinny być odległości pomiędzy atrakcjami na placu zabaw?
Plac zabaw powinien być przede wszystkim bezpieczny. Aby został dopuszczony do użytku w strefie publicznej, musi spełniać odpowiednie kryteria i normy. Każdy musi też posiadać strefy bezpieczeństwa. Są one ściśle związane z odległościami pomiędzy kolejnymi urządzeniami. Jak wiadomo, nie może być tak, że są one ustawione tak blisko siebie, że trudno jest z nich swobodnie korzystać. Inwestorzy i projektanci muszą tak zaplanować plac zabaw, aby uwzględnić wszystkie wytyczne z tym związane.
Co to jest strefa bezpieczeństwa?
Najprościej, strefa bezpieczeństwa to przestrzeń pod i wokół sprzętów, która jest wolna i nie jest zagospodarowana. Nie może być na niej żadnych innych urządzeń, ani przeszkód, co dotyczy również ławek, koszy na śmieci, drzew i krzewów. Co do zasady – dziecko podczas korzystania z urządzenia nie może dotykać innego obiektu. Strefy bezpieczeństwa, jak sama nazwa wskazuje, mają wpływ na bezpieczne korzystanie z placu zabaw. To, jaka powinna być ich wielkość, zależy przede wszystkim od najwyższego punktu sprzętu, a więc od wysokości swobodnego upadku.
Jak duża powinna być strefa bezpieczeństwa?
Wielkości strefy bezpieczeństwa nie można oszacować i wyznaczyć według własnych upodobań. Są konkretne zasady, według których należy wyliczyć powierzchnię tego obszaru. Warunkuje je norma PN-EN 1176, zgodnie z którą każde urządzenie dedykowane na plac zabaw w karcie produktu musi mieć wskazaną wielkość strefy bezpieczeństwa.
Jeśli urządzenie ma maksymalną wysokość swobodnego upadku do 0,6 m, to strefa bezpieczeństwa powinna mieć szerokość 1,5 m, licząc od urządzenia. Jeśli wysokość swobodnego upadku jest wyższa niż 0,6 m, do wyliczenia strefy bezpieczeństwa należy skorzystać z następującego wzoru:
(maksymalna wysokość upadku – 1,5 m) x 0,667 + 1,5 m
Dla huśtawek działających na zasadzie dźwigni strefa bezpieczeństwa wynosi 1 m, a dla huśtawek podwieszanych 2 m. Liczymy ją wtedy od elementu najbardziej wychylonego. Dla takich urządzeń stosujemy inny wzór:
(odległość od górnej poprzeczki do siedziska huśtawki x 0,867) + 1,75 m lub
(odległość od górnej poprzeczki do siedziska huśtawki x 0,867) + 2,25 m na sypkiej nawierzchni pod huśtawką, na przykład piasek
Co więcej, w przypadku nieruchomych urządzeń z wysokością wolnego upadku poniżej 60 cm strefy bezpieczeństwa mogą na siebie nachodzić. Niedopuszczalne jest to przy urządzeniach z ruchem wymuszonym, a więc huśtawkach, zjeżdżalniach i bujakach.
Jaka nawierzchnia do strefy bezpieczeństwa?
Nawierzchnia w strefie bezpieczeństwa ma między innymi amortyzować ewentualne upadki. Przy urządzeniach wymuszających ruch i wszystkich urządzeniach z wysokością swobodnego upadku przekraczającą 0,6 m musi być to nawierzchnia naturalna, jak piasek, żwir lub kora bądź nawierzchnia syntetyczna na przykład gumowe płytki, lub sztuczna trawa. Strefy bezpieczeństwa muszą się znaleźć na każdym placu zabaw. Ich powierzchnię warunkuje rodzaj urządzenia oraz wysokość swobodnego upadku. Tylko takie place zabaw są dopuszczane do użytku publicznego, więc zawsze należy uwzględnić je w projekcie.